Ben Bir Küçük Cezveyim..

Bir dizi yoğun koşuşturmaca ve telaştan sonra, biraz geç de olsa bir tatil yapabildik. Bir tatil diyorum ama içine neler sığdırdık neler. Önce Kemer’de denize girdik. Denizin, havuzun, güneşin keyfini çıkardık. Hem de hiç bunalmadan ve kalabalıktan uzak..Canım Antalya’m ekim sonunda bile güneş bütün cömertliğiyle oradaydı. İzmir’den yağmur, sel, soğuk haberleri alırken biz denizin ve güneşin tadını çıkarmaktaydık.

Sonra yaylaya çıktık Elmalı’ya.. Yazları çocukluğumun geçtiği yere.. Burası rahmetli dedeciğimin evi. Bayramlar ayrı bir şenlikli olurdu orda. Bütün teyzelerim, bütün kuzenlerimle. Ta ki dedeciğim vefat edene kadar. Sonra dağıldık. Bayramlarda tatile gider olduk. Buyrun size Elmalı’dan birkaç kare

Elmalı evliyalar yurdudur aynı zamanda. Sinan-i Ümmi, Vahab-ı Ümmi ve Abdal Musa Türbeleri Elmalıdadır.

“Gezen tavşan oturan tavşandan iyidir” der teyzem 🙂 Doğru da der. Yol üzerinde şeker pancarı toplayan teyzeler sağolsunlar bize de birkaç tane şeker pancarı vediler.

Bitti mi ?? Hayır.Elmalı’ya gider de tahin,tereyağı ve un almadan döner miyim ??

Dönüş yolunda arabada sadece oturabileceğimiz kadar yerimiz kaldı. Ama kışa hazırız artık karınca misali 🙂